“Gjiganti i madh i mirë” është një libër i Roald Dahl, i publikuar më 1982 dhe më pas është bërë edhe film i animuar. Historia flet për një vajzë të vogël, që quhet Sofi dhe një natë që Sofinë nuk e zinte gjumi, ajo shikon një gjigant, i cili e merr në shtëpinë e tij në vendin e gjigantëve. Sofi zbulon se gjiganti i madh i mirë mbledh ëndrra të bukura dhe ua dërgon fëmijëve. Fundja kush tha që ëndrrat nuk realizohen. Shikoni Mirlind Dakun, një “gjigant” në sulmin e Kombëtares, i cili as që e kishte imagjinuar se do të vinin ditë si këto…
Ka luajtur 83 minuta gjithsej: ka një gol dhe një asist me Shqipërinë. “Po, jam në një ëndërr dhe nuk dua të zgjohem. Ju lutem mos më zgjoni!”, thotë ai për “Panorama Sport”. Në fushë duket “prepotent” për shkak të forcës, staturës dhe shpërthimeve të tij të frikshme me topin në këmbë. Për të mos folur pastaj për mënyrën se si feston kur shënon me Kombëtaren… Por kur bisedon me të, përveçse zërit të qetë, kupton se është një djalë i shtruar, që rrugën drejt suksesit e ka çarë i vetëm.
Si shumica e djemve tanë të Kombëtares ai bën pjesë tek ata të thjeshtit. “Që kur mora rrogën e parë te Llapi dhe tani në vazhdim unë pagën e çoj në shtëpi. Vij nga një familje e thjeshtë, jo nga luksi. Përpiqem të ndihmoj familjen time me sa mundem”, thotë Daku në intervistën ekskluzive për “Panorama Sport”.
A e kishit menduar ndonjëherë këtë arritje?
Me thënë drejtën, unë kam besuar gjithmonë te vetja, por jo në këto përmasa. Pra, nuk mendoja se do të gjendesha në një gëzim kaq të madh dhe në një moment të tillë kaq shpejt.
Kur ju erdhi ftesa nga Kombëtarja shqiptare?
Ftesa më ka ardhur para ndeshjes me Çekinë dhe Poloninë. Isha në listën e pritjes dhe nuk e dija se si do të shkonin gjërat më pas. Nuk isha edhe fort i bindur nëse do të mund të grumbullohesha apo jo. Por fati e deshi që të grumbullohesha dhe debutova më pas me Çekinë.
Kujt ia thatë të parit nga familja?
Ia thashë babait. Por e çova menjëherë ftesën te grupi në “Whatsapp” ku i kam të gjithë familjarët.
Si e pritën?
Shumë mirë. Me thënë drejtën isha para ndeshjes me Rubin Kazanin dhe ishim në hotelin e klubit. Isha duke pushuar pas stërvitjes. U shtriva të flija pak pasdite, por në atë moment e pashë se ishin duke më bërë “tag” në rrjetet sociale. Aty e konfirmova se isha grumbulluar dhe isha pjesë e listës.
Si u ndjetë?
U gëzova pamasë. Në atë moment nuk po dija se si po ndihesha. Ishte e jashtëzakonshme.
INTERVISTËN E PLOTË MUND TA LEXONI NË VERSIONIN PRINT TË GAZETËS “PANORAMA SPORT”!
JETMIR HALILAJ – PANORAMASPORT.AL
