Alejandro Gomez ka më shumë se tre muaj pa ujë të rrjedhshëm .
Alejandro Gomez ka më shumë se tre muaj pa ujë të rrjedhshëm .
Ndonjëherë ka për një ose dy orë, por vetëm një rrjedhje e vogël, mezi e mjaftueshme për të mbushur disa kova. Pastaj asgjë për shumë ditë, sipas CNN.
Gomez, i cili jeton në lagjen Tlalpan të Mexico City nuk ka një rezervuar të madh magazinimi, kështu që nuk mund të marrë dërgesa me kamion uji thjesht nuk ka ku ta ruajë atë. Në vend të kësaj, ai dhe familja e tij kërkojnë atë që mund të blejnë dhe ruajnë.
Kur lahen, kapin rrjedhjen për të shpëlarë tualetin. Është e vështirë, tha ai për CNN. “Ne kemi nevojë për ujë, është thelbësor për gjithçka.”
Mungesa e ujit nuk është e pazakontë në këtë lagje, por këtë herë ndihet ndryshe, tha Gomez. “Tani për tani, po e kemi këtë mot të nxehtë. Është edhe më keq, gjërat janë më të ndërlikuara.”
Mexico City, një metropol i përhapur me afro 22 milionë banorë dhe një nga qytetet më të mëdha në botë, po përballet me një krizë të rëndë uji pasi një sërë problemesh – përfshirë gjeografinë, zhvillimin kaotik urban dhe infrastrukturën janë të komplikuara nga ndikimet e ndryshimeve klimatike.
Reshjet e ulëta, periudhat më të gjata të thata dhe temperaturat e larta kanë shtuar stresin në një sistem ujor që tashmë po mundohet të përballojë kërkesën në rritje. Autoritetet janë detyruar të vendosin kufizime të rëndësishme për ujin nga rezervuarët.
“Disa lagje kanë vuajtur nga mungesa e ujit për javë të tëra dhe kanë mbetur edhe katër muaj për të filluar shirat,” tha Christian Domínguez Sarmiento, një shkencëtar atmosferik në Universitetin Kombëtar Autonom të Meksikës (UNAM).
Politikanët po nënvlerësojnë çdo ndjenjë krize, por disa ekspertë thonë se situata tani ka arritur nivele kaq kritike, saqë Mexico City mund të shkojë drejt “ditës zero” brenda disa muajsh – ku çezmat thahen për pjesë të mëdha të qytetit.
Meksiko City me popullsi të dendur shtrihet në një shtrat liqeni në lartësi të madhe, rreth 7300 metra mbi nivelin e detit. Ajo u ndërtua në tokë të pasur me argjilë – në të cilën tani po zhytet dhe është e prirur ndaj tërmeteve dhe shumë e ndjeshme ndaj ndryshimeve klimatike. Është ndoshta një nga vendet e fundit që dikush do të zgjidhte për të ndërtuar një megaqytet sot.
Aztekët zgjodhën këtë vend për të ndërtuar qytetin e tyre të Tenochtitlan në vitin 1325, kur kshte një seri liqenesh. Ata ndërtuan në një ishull, duke e zgjeruar qytetin nga jashtë, duke ndërtuar rrjete kanalesh dhe urash për të punuar me ujin.
Por kur spanjollët mbërritën në fillim të shekullit të 16-të, ata shkatërruan pjesën më të madhe të qytetit, thanë shtratin e liqenit, mbushën kanale dhe shkatërruan pyjet. Ata e panë “ujin si një armik për t’u kapërcyer në mënyrë që qyteti të lulëzojë”, tha Jose Alfredo Ramirez, një arkitekt dhe bashkëdrejtor i Groundlab, një organizatë kërkimore e projektimit dhe politikave.
Vendimi i tyre hapi rrugën për shumë nga problemet moderne të Mexico City. Ligatinat dhe lumenjtë janë zëvendësuar me beton dhe asfalt. Në sezonin e shirave, përmbytet. Në sezonin e thatë, ajo është e tharë.
Rreth 60% e ujit të qytetit të Meksikos vjen nga akuiferi i tij nëntokësor, por kjo ka qenë aq e tepërt, saqë qyteti po fundoset me një ritëm të frikshëm – rreth 20 inç në vit, sipas hulumtimeve të fundit . Dhe akuiferi nuk është duke u rimbushur askund afër aq shpejt sa duhet. Uji i shiut rrokulliset nga sipërfaqet e forta dhe të papërshkueshme të qytetit, në vend që të zhytet në tokë.
Pjesa tjetër e ujit të qytetit merret me pompa në distanca të mëdha përpjetë nga burimet jashtë qytetit, në një proces tepër joefikas, gjatë të cilit rreth 40% e ujit humbet përmes rrjedhjeve.
Sistemi i ujit Cutzamala, një rrjet rezervuarësh, stacionesh pompimi, kanalesh dhe tunelesh, furnizon rreth 25% të ujit të përdorur nga Lugina e Meksikës, e cila përfshin Mexico City. Por thatësira e madhe ka shkaktuar dëmin e saj. Aktualisht, me rreth 39% të kapacitetit, ai ka rënë në një nivel të ulët historik.
“Është pothuajse gjysma e sasisë së ujit që duhet të kemi”, tha Fabiola Sosa-Rodríguez, drejtuese e rritjes ekonomike dhe mjedisit në Universitetin Autonom Metropolitan në Mexico City.
Në tetor, Conagua, komisioni kombëtar i ujit i vendit, njoftoi se do të kufizonte ujin nga Cutzamala me 8% “për të siguruar furnizimin me ujë të pijshëm për popullsinë duke pasur parasysh thatësirën e madhe”.
Vetëm disa javë më vonë, zyrtarët shtrënguan ndjeshëm kufizimet, duke reduktuar ujin e furnizuar nga sistemi me afro 25% , duke fajësuar kushtet ekstreme të motit.
“Do të duhet të merren masa për të qenë në gjendje të shpërndahet uji që ka Cutzamala me kalimin e kohës, për të siguruar që ai të mos mbarojë”, tha në një deklaratë në atë kohë Germán Arturo Martínez Santoyo, drejtori i përgjithshëm i Conagua.
Top Channel
