Ai që dëshiron të kosumojë një kafe ose të ushqehet jashtë, duhet të zbres në luginë: lokali i fundit i fshatit i mbetur në Unterems VS është bosh që nga dhjetori. Komuna po kërkon dëshpërimisht një qiramarrës të ri, por deri më tani askush nuk i ka kontaktuar
Një restorant simpatik në 1 000 metra mbi nivelin e detit me një pamje fantastike dhe pajisjet më të fundit të kuzhinës – megjithatë, restoranti i fundit i mbetur në Unterems VS është bosh që nga dhjetori dhe rreth 130 banorët duhet të shuajnë etjen në shtëpi.
“Fatkeqësisht, qiramarrësja e mëparshme përmbushi ëndrrën e saj dhe bleu restorantin e saj në luginë. Tani lokali është mbyllur që nga fillimi i dhjetorit dhe pavarësisht reklamës në gazetë, nuk është marrë asnjë aplikim i vetëm”, thotë për “Blick” kryebashkiaku Marcel Zenhäusler (62) i dëshpëruar.
Lokali me rreth 40 vende është vendosur në ish-zyrën e bashkisë që nga viti 2010: që nga bashkimi i Unterems me Turtmann VS disa vite më parë, mjafton një vend i vetëm pune për një punonjës bashkie. Në të njëjtin pallat ka edhe një dyqan ushqimor të vogël, i cili gjithashtu i përket komunës.
“Në fakt, do të kishim dëshiruar që të ftuarit të shërbeheshin sërish këtu gjatë verës”, thotë Zenhäusler. Po ndodh shumë në këtë kohë të vitit: shumë alpinistë dhe çiklistë janë jashtë e rrotull, për shembull duke kaluar nëpër Turtmanntal të egër dhe romantik.
“Kur vjeshta është e bukur, deri në tetor ka shumë gjëra që ndodhin këtu” vazhdon banori i Valisit. “Por problemi është se nga mesi i nëntorit deri në prill apo maj ka një periudhë të vdekur me pak turizëm. Është vërtet një biznes sezonal këtu, gjë që nuk e bën më të lehtë kërkimin e qiramarrësve të rinj”.
Shoqata GastroSuisse shpjegon gjithashtu se pandemia e koronavirusit ka të ngjarë ta vështirësojë edhe më shumë këtë detyrë: “Numri i regjistrimeve të reja në regjistrin tregtar në tregtinë e kateringut u ul disi në dy vitet pandemike 2020 dhe 2021”.
Megjithatë, kreu i komunës nuk dëshiron të dorëzohet ashtu dhe tani shpreson te lexuesit e “Blick”. “Do të ishte shumë keq dhe trishtim nëse nuk do të gjenim askënd. Sipas mendimit tim, pa një restorant, jeta në fshat në Unterems është gjysmë e vdekur”, vazhdon Zenhäusler, transmeton portali Shtegu. “Kur isha i vogël, kishte edhe dy restorante të lulëzuara në fshat. Ndërkohë këto të dyja janë mbyllur dhe as këtu nuk ka më shkollë”.
Oswald Hischier (94), fshatari më i vjetër, gjithashtu mendon: “Shumë kontakte shoqërore janë humbur që nga mbyllja e pijetores. Më parë, vija këtu për një pije çdo ditë dhe tani duhet të rri vetëm, kaq”. Të ftoni miq në shtëpinë tuaj thjesht nuk është e njëjta gjë – dhe nuk do ta bënit këtë aq shpesh.
Pensionisi gazmor, e rritur në mini-fshatin malor, ka edhe një kërkesë menuje: “Krahë pule, më pëlqen shumë! Por më pëlqen të ha gjithçka, jo menjëherë gjithçka”.
Një nga banoret më të reja është Emily-Catalina Grichting (8), ajo gjithashtu dëshiron rihapjen dhe thotë: “Do të ishte mirë nëse do të kishte edhe një kënd lojrash”. Kërkesa e saj në menu: “Pica me proshutë dhe ananas, plus një donat”.
Cindy Grichting (34) buzëqesh me deklaratën e vajzës së saj, por punonjësja e dyqanit ushqimor Unterems thotë gjithashtu: “Njerëzve u mungon shumë restoranti dhe shkëmbimi, ata e thonë këtë shpesh kur bëjnë pazar”. Dhe nëna e katër fëmijëve e praktikonte rregullisht të merrte një picë për familjen nga një prej qiramarrësve të mëparshëm.
“Do të donim të kishim sërish dikë që gatuan siç duhet”, shpjegon Marcel Zenhäusler. Ai vështirë se mund të imagjinonte një restorant tajlandez ose një bar me qebap në këtë mjedis fshatar: “Por nëse dikush ka një ide, ne jemi të lumtur ta dëgjojmë atë. Ekziston edhe mundësia e marrjes së bashku të dyqanit ushqimor dhe restorantit. Gjëja kryesore është që lokali të rihapet”!
