Pas nëntë muajsh banimi në shtëpi strehuese, shqipton Rexchaj u rrit në lagjen Neufeld të Altstätten të Zvicrës, së cilës tani i bën homazh me një këngë
Shqipton Rexhaj publikon një rep homazh për lagjen Neufeld në Altstätten me emrin artistik Rexeye. Këtu ai u rrit me një vëlla dhe një motër. Sot ai jeton me bashkëshorten dhe dy djemtë e tij në Montlingen.
Shefi i trajnuar, drejtuese i ekipit gastronomik në “Rhyboot”, më 1 tetor mbushi të dyzetat. Ai e flet rrjedhshëm gjermanishten zvicerane dhe tani është vetë baba, shkruan gazeta “Rheintaler”, pëcjell portali Shtegu. Dy djemtë e tij John Maximilian (11) dhe Marlon Alexander (9) po rriten në një godinë familjare me një kopsht në Montlingen. Në fakt, natyralizimi ishte një qëllim, thotë tregimtari “tepër i lumtur”, i cili filloi të shkruaj herët. Megjithatë, deri më tani fokusi ka qenë jeta e plotë, përditshmëria, e cila tashmë kërkon mjaft formalitete sa anëtarësimi në këtë vend kërkon urgjentisht certifikim zyrtar.
Shqipton Rexhaj thotë se ende e kujton shumë mirë se si, pas qëndrimit në kampin e refugjatëve, kur ishte pesë vjeç, iu afrua banesës në Neufeld, që tani ishte shtëpia e tij. Në ajër të hapur, fëmijët luanin me lodra dhe gjëra të tjera, ishte bukur, sepse me një goditje “u hap një botë e re”. Baballarët që jetonin këtu shkonin në Ego ose në kompaninë Wagner, gratë ishin gjithashtu punëtore, nëna e Rexhajt për dy dekada ishte e konvulsuar në spital, por kishte mjaft për të bërë edhe në shtëpi, ishim pesë anëtarë.
Zviceranët u larguan, të huajt mbetën
Një zviceran tani 42-vjeçar, i cili rreth vitit 1990 jetonte aty afër dhe shpesh luante me fëmijët nga Neufeld, thotë se këtu në atë kohë jetonin kryesisht zviceranë.
Por me kalimin e viteve, numri i njerëzve nga Ballkani u shtua, këtu jetonin edhe turq dhe italianë dhe shumë shpejt vendasit mbetën vetëm pak.
Ishte ngushtë, muret kishin veshë, ishte zhurmë, ora dhjetë e mbrëmjes “nuk kishte mbaruar”, thotë Shqipton Rexhaj, të cilit i pëlqente koha në Neufeld, edhe nëse nuk kishte “gjithë paqe, gëzim, torta me vezë”.
Gjatë viteve, policia kishte qenë disa herë atje, një herë edhe për shkak të grabitësve që kishin sulmuar dyqanin ushqimor aty pranë. Por përshtypja se u krijua si geto “do të ishte krejtësisht e gabuar”, thotë Shqiptoni, jeta e Neufeldit ishte vërtet shumë e bukur dhe ai nuk donte ta humbiste.
Shqiptoni edhe më tej i përkujton dhe ndjen të gjitha aromat e bukura që i përzienin dhe në verë theksohej humori i mirë. Jeta e lumtur u zhvillua edhe në ballkone, dhe më 1 gusht u paraqit jashtë një boksier zviceran dhe festuan së bashku.
Në neufeld njoftoi shumë mentalitete, zemërgjerësi, vlerësim dhe bashkëdyzim, pohon Shqiptoni, i cili këtë e ka paraqitur në këngën e tij të re “Willkomen sind do all”.
