Vendet evropiane arritën një marrëveshje thelbësore të mërkurën për të riparuar sistemin e tyre të përbashkët të migracionit, në një mënyrë që e bën më të lehtë dëbimin e azilkërkuesve dhe kufizon hyrjen në bllok.
Plani, i quajtur pakti i migracionit të Bashkimit Evropian, është rezultat i negociatave trevjeçare dhe u prezantua nga krahu ekzekutiv i bllokut si një kompromis që synon zbutjen e presioneve nga partitë e ekstremit të djathtë dhe anti-imigruese në të gjithë kontinentin. Kjo marrëveshje u përpoq t’u jepte qeverive kontroll më të madh mbi kufijtë e tyre, duke forcuar gjithashtu rolin e Bashkimit Evropian në menaxhimin e migracionit – duke e trajtuar çështjen si një çështje evropiane, jo thjesht kombëtare.
“Migrimi është një sfidë evropiane që kërkon zgjidhje evropiane”, tha Ursula von der Leyen, presidentja e Komisionit Evropian, në komentin me shkrim duke përshëndetur marrëveshjen.
Pakti do të sigurojë që vendet e BE-së të “ndajnë” përgjegjësinë për mbrojtjen e azilkërkuesve dhe për parandalimin e migrimit të parregullt.
“Kjo do të thotë që evropianët do të vendosin se kush vjen në BE dhe kush mund të qëndrojë, jo kontrabandistët. Do të thotë të mbrosh ata në nevojë,” shtoi ajo.
Një pjesë e rëndësishme e paktit është për vlerësimet e shpejta në kufij nëse një person ka të drejtë për azil. Një tjetër është që vendet larg pikave kryesore të mbërritjes ose të pranojnë azil nga Greqia ose Italia, ose të ofrojnë kompensim financiar.
Bashkimi Evropian ka forcuar agjencitë e tij për menaxhimin e kufijve, azilin dhe menaxhimin e informacionit të migracionit gjatë viteve të fundit, duke u dhënë atyre miliarda fonde shtesë dhe duke shtuar staf. Këto agjenci do të luajnë një rol qendror në atë që politikanët në Evropë po paralajmërojnë si një epokë të re në menaxhimin e përbashkët të migracionit, shkruan New York Times.
Për t’u bërë ligji, plani duhet të kalojë për miratim në muajt e ardhshëm përmes procesit kompleks të miratimit të Bashkimit Evropian. Duke pasur parasysh se ai është miratuar nga negociatorët nga të gjitha institucionet e BE-së, plani shihet si shumë i mundshëm për t’u miratuar përfundimisht.
Ndërsa detajet e paktit shihen si një kompromis nga shumica e politikanëve të përfshirë, ato gjithashtu janë kritikuar rëndë.
Mbeten një sërë pyetjesh të pazgjidhura. Marrëveshja është ende e paqartë për disa procedura për personat që kërkojnë kohë në kufi, shqyrtimi i kërkesave për azil, përcaktimi nëse një person duhet të deportohet apo jo.
Ekzistojnë gjithashtu pyetje nëse sistemi do të ofrojë mbrojtje të përshtatshme për të drejtën për të kërkuar azil dhe si do të dëbohet kushdo që nuk kualifikohet për azil: Bashkimit Evropian i mungojnë marrëveshjet e kthimit me shumë vende. Blloku në të kaluarën ka luftuar për të bindur disa vende në Azi dhe Afrikë që të pranojnë të dëbuarit – dhe politika e re nuk shpjegon se si do t’i trajtojë ato çështje.
Organizatat e të drejtave të njeriut e kanë kritikuar ashpër paktin, duke thënë se ai shkel një sërë të drejtash themelore.
Në tre vitet që kur u propozua për herë të parë marrëveshja, çështja e migracionit në Bashkimin Evropian është bërë më përçarëse. Numri i emigrantëve që mbërrijnë në bllok është rritur, duke nxitur apelin e partive politike anti-migrante.
Top Channel
