Tashmë me dekada të tëra, rrethina e Karshiakës është lënë pasdore nga pushtetarët, kushdo që ishte në pozitë. Megjithatë, përkundër kushteve të rënda e mizore për jetesë dhe zhdukjes së disa fshatrave nga harta gjeografike, vullneti për t`u arsimuar nuk mungoi asnjëherë.
I tillë është rasti i një nxënësi nga fshati Dikavec, i cili dëshiron të flasë në kushte anonimiteti. Konkretisht bëhet fjalë për nxënësin F. T. i cili është arsimuar në një paralele të kombinuar të shkollës fillore “Marko Cepenkov”, të cilët e vijonin një grusht nxënësish. Në këto kushte arsimimi, është shumë e vështirë të përfitohen njohuri më të hollësishme, pasiqë është e pamundur që një arsimtar të spjegojë të gjitha lëndët për nxënës të klasave të ndryshme.
Por R.T. ishte këmbëngulës, e dëgjonte me shumë kujdes arsimtarin, duke ia memorizuar të gjitha mësimet e zhvilluara. Asnjëherë nuk iu nda librit, megjithëse kushte për mbijetesë në fshatin e izoluar, ndonjëherë kërkonin edhe punë të rënda për të ndihmuar familjen.
Pasi kreu shkollën fillore me sukses të shkëlqyeshëm, R.T. vendosi të regjistrohet në Gjimnazin “Zef Lush Marku” të Shkupit. Viti i parë për të ishte një katrahurë e vërtetë, pasi në fillore shumëpak, pothuajse aspak nuk ishin zhvilluar lëndët e matematikës, fizikës, kimisë e biologjisë. Në këto rrethana R.T. po ndjehej si i humbur, por nuk e kishte ndërmend të dorëzohej në asnjë moment.
Punonte ditë e natë, iu përkushtua me mish e me shpirt vetëm arsimimit, me idenë që ndonjëherë të ndihmonte familjen e tij që po jeton në kushte minimale të ekzistencës.
Kështu kaloi gjysmëvjetori i parë, ndërsa në gjysmëvjetorin e dytë, R.T. e rrotulloi një faqe të re në jetën e tij, pasi po bëhej njëri ndër nxënësit më të mirë të gjimnazit. Në fund të vitit të parë ai ishte i shkëlqyeshëm, duke krijuar imazhin e një nxënësi shembullor e të shkëlqyeshëm. Edukatorë të ndryshëm nga pjesë të botës që po e vizitonin gjimnazin, interesoheshin që ai të vazhdonte shkollimin në vendet e tyre përkatëse, sikurse në Singapor, Turqi etj.
Mirëpo, R.T. i nevojitej familjes, ai duhej t`ia siguronte ekzistencën familjes së vet. Dhe tani, një nxënës me talent të tillë është i detyruar paradite të punojë kamarier, ndërsa pasdite të vijojë mësimet në vitin e katër të gjimnazit.
Vërtetë një anomali e llojit të rrallë, me ç`rast nxënës talentë detyrohen të punojnë pandërprerë për shkak të kushteve të rënda sociale. R.T. ka shprehur dëshirë që pas përfundimit të shkollës së mesme, të vazhdojë studimet në lëndën e biologjisë molekulare, për të cilën pohon se e intereson shumë dhe se mund të arrijë rezultate të mira në këtë drejtim. Mirëpo R.T. ndjehet pak i pasigurt për shkak të mungesës së mjeteve financiare dhe ai mbetet me shpresë se do ta fitojë ndonjë bursë sa për t`ia lehtësuar sado-kudo studimet. Të shpresojmë se lexuesit e portali Shtegu.com, si gjithnjë në raste të tilla do të reagojnë dhe ne me gjithë dëshirë do të krijojmë një urë ndërlidhëse në mes të donatorëve të mundshëm dhe R.T.
