Komisioni zviceran për Mjedis, Planifikim Hapësinor dhe Energji kërkon unifikimin e gjobave për hedhjen e mbeturinave në mbarë vendin
Zviceranët kanë fat që jetojmë në një vend të pastër. Por mjerisht, nuk është e pazakontë të shohësh njerëz që hedhin plehra në tokë, në vend që të përdorin kosha plehrash dhe tavëlla publike. Çdo vit shpenzimet e pastrimit kapin shifrën e 200 milionë frangave, kujton këtë të enjte “Basler Zeitung”, transmeton portali Shtegu. Deri më tani, ende mungon një strategji kombëtare kundër hedhjes së mbeturinave. Çdo kanton e zgjidh problemin në mënyrën e vet. Diskutimet mbahen megjithatë në Bernë, për të gjetur një rregullore kombëtare për të sanksionuar të pamësuarit.
Lënia e mbetjeve të sanduiçit të shtrirë në një ulëse publike ose hedhja e çamçakëzit në tokë, në të ardhmen mund të dënohet me një gjobë deri në 300 franga në nivel kombëtar. Kështu planifikon të bëjë Komisioni Kombëtar për Mjedis, Planifikim Hapësinor dhe Energji (CEATE). “Hedhja e mbeturinave dëmton mjedisin, parandalon riciklimin dhe pengon vendet publike”, tha Bastien Girod (Të Gjelbrit), president i CEATE. Komisioni publikoi të martën raportin e tij mbi nismën parlamentare “Forcimi i ekonomisë qarkore zvicerane”. Kushdo që hedh në tokë ambalazhe, chiclete, bishta cigaresh apo edhe qese plastike mund të ndryshohet.
Ajo që diskutohet është lartësia e gjobës. Këshilltari kombëtar Matthias Jauslin (PLR / AG) beson se 300 franga janë plotësisht të justifikuara. I pyetur nga “Basler Zeitung”, ai tha: “Kjo dërgon një sinjal të fortë: hedhja e mbeturinave nuk tolerohet”. Ralph Hansmann, një psikolog mjedisor në EPFZ, nuk është dakord: “Të paguaj 300 franga për të hedhur një shami ose një bisht cigareje të vetme më duket paksa e tepruar”. Sipas tij, ndëshkimi i vogëlsive me gjoba të rënda është më shumë si diktaturë sesa një shtet liberal.
