Emily Hand duhej të vraponte nga shtëpia në shtëpi, e detyruar të lëvizte nga Hamasi, ndërsa forcat izraelite sulmuan Gazën, tha babai i saj Thomas Hand për CNN.
“Kjo është e frikshme. Duke u tërhequr, tërhequr zvarrë, shtyrë … nën të shtëna me armë ndoshta”, tha ai për CNN.
Është një nga detajet që vajza e tij po tregon ngadalë për atë që ndodhi pasi u rrëmbye më 7 tetor dhe u dërgua në Gaza, një vend që ajo tani e quan “kuti”.
Emily, e cila mbushi 9 vjeç në robëri, u mbajt me shoqen e saj Hila Rotem-Shoshani dhe nënën e Hilës, Raaya, përpara se fëmijët të liroheshin të shtunën e kaluar.
Raaya u kujdes për Hila dhe Emily sikur të ishin të dyja vajzat e saj, tha Hand. Dhe ndarja e Hilës nga nëna e saj dy net para se vajzat të liroheshin në kundërshtim me marrëveshjet e bëra midis Hamasit dhe Izraelit ishte “një hap tjetër mizorie”, tha ai.
Emily kishte qenë në një dhomë gjumi në shtëpinë e Hilës kur terroristët e Hamasit sulmuan Kibbutz Be’eri. Hand mbeti i bllokuar në shtëpinë e tij për orë të tëra, në pamundësi për të arritur vajzën e tij, pasi komuniteti u shkatërrua, rreth 130 banorë u vranë dhe të tjerë u kapën.
Rreth dy ditë më vonë, ai u tha nga udhëheqësit e kibucit se Emily ishte parë.
Ai i tha CNN: Ata thjesht thanë, ‘E gjetëm Emily. Ajo ka vdekur.’ Dhe unë shkova, ‘Po!’ Unë shkova, “Po!” dhe buzëqeshi sepse ky është lajmi më i mirë i mundësive që njihja … Kështu që vdekja ishte një bekim, një bekim absolut.
Por gati një muaj më vonë, ushtria izraelite i tha atij se ishte “shumë e mundshme” që Emily të ishte gjallë dhe një peng i Hamasit.
Hand tha se ushtria kishte grumbulluar informacione dhe inteligjencë. Asnjë nga mbetjet në Kibbutz Be’eri nuk u identifikua si ato të Emily. Në shtëpinë ku flinte nuk kishte gjak. Dhe celularët që i përkisnin familjes së Hilës ishin gjurmuar në Gaza.
Nga ndjenja se vdekja do të ishte një bekim, ai tani kishte gjithë frikën e kushteve në të cilat po mbahej Emily.
“E panjohura është e tmerrshme. Pritja është e tmerrshme”, tha ai për CNN ndërsa ajo ishte rob. Por kishte edhe njëfarë shprese.
Tetë javë pasi kishte parë për herë të fundit vajzën e tij, Hand u informua se Emily ishte në listën e grupit të dytë të pengjeve që do të liroheshin sipas armëpushimit të përkohshëm midis Izraelit dhe Hamasit.
“Papritur dera u hap dhe ajo vrapoi. Ishte e bukur, ashtu siç e kisha imagjinuar, duke vrapuar së bashku”, tha Thomas.
“Me siguri e shtrëngova shumë fort”, shtoi ai, duke dhënë pamjen e tij për videon tashmë ikonike të ribashkimit ku ai përshëndet vajzën e tij të cilën e quan “Emush”.
“Vetëm kur ajo u tërhoq, pashë që fytyra e saj ishte si e imja, ndërsa më parë ishte topolake, vajzërore, një fytyrë e vogël fëmije.”
Ashtu si pengjet e tjera, Emily ka humbur peshën trupore dhe Hand tha se nuk e kishte parë kurrë kaq të zbehtë.
“Pjesa më tronditëse, shqetësuese e takimit me të ishte se ajo thjesht po pëshpëriste, nuk mund ta dëgjoje. Më duhej të vendosja veshin në buzët e saj”, tha ai. “Ajo ishte kushtëzuar që të mos bënte zhurmë”.
“Gjëja e parë që ajo bëri ishte të vinte një këngë të Beyonce-s”, tha ai, duke shtuar se edhe ajo ishte duke buzëqeshur dhe kishte filluar të qeshte përsëri. Emily i tha babait të saj se mendonte se edhe ai ishte marrë peng.
Dhe kur e pyeti për sa kohë mendonte se kishte ikur, ajo u përgjigj “një vit”.
Pengjet kishin mjaft ushqim për të mbijetuar dhe shumë ujë për të pirë, tha Hand. “Ata kishin gjithmonë një mëngjes, ndonjëherë drekë, ndonjëherë diçka në mbrëmje.”
Emily ishte aq e uritur sa mësoi të pëlqente të hante bukë të thjeshtë me vaj ulliri.
Ajo tha “askush nuk na goditi” dhe Hand imagjinon se vetëm forca e zërave ishte e mjaftueshme për ta kontrolluar atë. Fëmijët nuk mund të bënin zhurmë dhe u lejuan të bënin pak, por të vizatonin dhe të luanin me disa letra.
Ai është aq mirënjohës që Emily u mbajt me Hilën dhe Raajën në pjesën më të madhe, duke u ngushëlluar duke ditur se Emily kishte dikë që të kujdesej për të. “Ajo kujdesej për to si dy fëmijët e saj.”
Emily humbi nënën e saj nga kanceri kur ishte vetëm 2 vjeç. Dhe Hand i është dashur t’i thotë asaj se “nëna e saj e dytë” u vra më 7 tetor.
Narkis Hand ishte ish-gruaja e Hand dhe nëna e dy gjysmëvëllezërit e motrave të Emily.
“Ishte shumë e vështirë. Ne i thamë asaj dhe sytë e saj të vegjël u ndezën dhe ajo mori një frymëmarrje të mprehtë”, tha ai.
Së bashku me pikëllimin e saj, lëkurën e saj të zbehtë dhe fytyrën e zbrazur, Emily është kthyer me një kokë plot morra, tha Hand.
“Mbrëmë ajo qau derisa fytyra e saj ishte e kuqe dhe me njolla, ajo nuk mund të ndalej. Ajo nuk donte asnjë ngushëllim, mendoj se ka harruar se si të ngushëllohet”, tha Hand. “Ajo hyri nën mbulesën e krevatit, jorganit, u mbulua dhe qau në heshtje.”
Ajo nuk donte të prekej, ndaj Hand vetëm priti derisa të ishte gati.
“Ajo është një vajzë e vogël shumë e vendosur, shumë e fortë, e dija që shpirti i saj do ta kalonte atë.”
Emily dhe Hila tani kujdesen për njëra-tjetrën, tha Hand. Ata festuan ditëlindjen e 13 -të të Hilës me një tortë në spital të hënën dhe një tortë i sollën edhe Emily-t, për ditëlindjen e 9- të që i mungonte në Gaza.
“Duhet ta kthejmë Raajën për Hilën, Emily-n, për drejtësinë”, tha ai. “Mos hesht kundër nesh tani”, lutej ai. “Sillini në shtëpi, sillini në shtëpi.”/ CNN
Top Channel
