Momenti i parë, shkelmimi i topit në qendër dhe menjëherë një ndërhyrje e egër. Miograd Kustudiç, numri 9 i Jugosllavisë, u nis me të dyja këmbët drejt Huanitos.Pasi iu shmang ndërhyrjes së rëndë, numri 7 i Spanjës ra në tokë, duke u ankuar për një goditje në fyt nga Jusif Hatuniç. Janë 10 sekondat e para të një ndeshjeje që ka hyrë në historinë e skuadrës spanjolle si “Beteja e Beogradit”. Ashpërsia që u përjetua në “Maracanën e Vogël”, ku Spanja luan këtë të enjte kundër Serbisë, është e pakuptueshme edhe sot, 47 vjet më vonë. Gazeta spanjolle “Marca” ka kujtuar atë ndeshje me gjashtë protagonistë, tre spanjollë dhe tre lojtarë të skuadrës jugosllave. Një ndeshje që ishte një finale me vetëm një vend në lojë për Kupën e Botës në Argjentinë 1978. Për Spanjën mjaftonte barazimi ose humbja me një gol.
KONTEKSTI – Beogradi, si e gjithë Jugosllavia, ishte në një gjendje dehje të tepruar pas fitores 4-6 në Bukuresht dy javë më parë. Disa orë përpara se anglezi Ken Bërns të jepte urdhrin për të nisur takimin, tribunat e fushës së stadiumit ku luante ndeshjet e veta Cërvena Zvezda ishin një çmendinë. Nga gjashtë dëshmitë që pothuajse gjysmë shekulli më vonë e kujtojnë “Betejën e Beogradit”, vetëm Safet Susiç mohon se ka pasur diçka të jashtëzakonshme. E vërteta është se imazhet nuk e lënë në vend të mirë evokimin e asaj dite të një prej lojtarëve më të talentuar që nxori shkolla e shkëlqyer jugosllave. Ai duket i përfshirë në më shumë se një nga veprimet që kufizohen me “krimin”.
NDESHJA – Në atë atmosferë të acaruar, tragjedia kufizohej me goditjen e Huanitos me shishe në kokë. Goditja që sulmuesi spanjoll pësoi pak para zëvendësimit dhe gjesti i tij me gishtin poshtë në tribunë janë një shembull i dhunës që kryesoi atë pasdite futbolli në Beograd. Ishin momente paniku. Për ata që ishin aty. Dhe më shumë për familjen e Huanitos, të cilët panë pamjet në televizion. Gruaja e tij, Maria del Karmen, ishte shtatzënë për herë të dytë dhe po kujdesej për një fëmijë pak më shumë se një vjeç. Një gol nga Ruben Kano e çoi Spanjën në Kupën e Botës në Argjentinë. Skuadra kishte pushtuar Beogradin, nga e cila Pirri u kthye me fibul të thyer. Në Madrid u pritën si heronj. Ishte minimumi pas asaj çfarë kishin përjetuar.
PANORAMASPORT.AL
