Çrregullimet e gjëndrës tiroide janë të zakonshme, më të përhapura tek femrat sesa tek meshkujt dhe variojnë nga lezionet inflamatore deri tek ato neoplazike.
Sëmundjet autoimune të tiroides (AITD) prekin 2-5% të popullsisë, ndërsa kanceri i tiroides është malinjiteti më i shpeshtë endokrin. Trajtimi për AITD është ende i kufizuar në menaxhim dhe jo në parandalim ose shërim. Është bërë përparim në identifikimin e varianteve gjenetike që predispozojnë për AITD dhe kancerin e tiroides, por prevalenca në rritje e të gjitha çrregullimeve të tiroides tregon se faktorë të tjerë përveç gjeneve janë të përfshirë.
Mikrobiota e zorrëve, e cila fillon të zhvillohet para lindjes, është shumë e ndjeshme ndaj dietës dhe mjedisit, duke siguruar një mekanizëm të mundshëm që sëmundjet jo të transmetueshme të bëhen të transmetueshme.
Funksionet e tij shtrihen përtej ruajtjes së integritetit të zorrëve: mikrobiota e zorrëve rregullon sistemin imunitar, kontribuon në metabolizmin e hormoneve tiroide dhe mund të gjenerojë ose katabolizojë kancerogjenë, të gjithë të rëndësishëm për AITD dhe kancerin e tiroides. Studimet vëzhguese dhe ndërhyrëse në modelet e kafshëve mbështesin një rol të mikrobiotës së zorrëve në AITD, i cili është konfirmuar në disa raporte nga grupet njerëzore, megjithëse ndryshime të konsiderueshme gjeografike janë të dukshme. Raportet për një rol të mikrobiotës në kancerin e tiroides janë më të kufizuara, por provat mbështesin një marrëdhënie midis dysbiozës së zorrëve dhe kancerit të tiroides.
Në mënyrë të përmbledhur mund të themi:
Rritja e incidencës së çrregullimeve të tiroides, si sëmundja autoimune e tiroides (AITD) dhe kanceri i tiroides, ka nxitur kërkimin e faktorëve mjedisorë kontribues, duke përfshirë mikrobiotën.
Mikrobiota e zorrëve ka funksione të ndryshme, kryesisht të ushtruara nëpërmjet metabolitëve të tillë si acidet yndyrore me zinxhir të shkurtër, duke përfshirë rregullimin e ekuilibrit imunitar, ruajtjen e niveleve të hormoneve tiroide dhe gjenerimin ose katabolizmin e kancerogjenëve.
Modelet e kafshëve të AITD mbështesin qartë një rol për mikrobiotën e zorrëve; Taksonet e lidhura me sëmundjen janë identifikuar dhe trajtimi me antibiotikë redukton incidencën dhe ashpërsinë e sëmundjes.
Studimet te njerëzit me AITD kanë treguar ndryshime të konsiderueshme gjeografike, por të gjithë kanë treguar diversitet të reduktuar të mikrobiotës së zorrëve; tetë gjini u shoqëruan me të gjitha llojet e autoimunitetit të tiroides, së bashku me rritjen e bollëkut të Prevotella.
Diversiteti i reduktuar është gjithashtu një tipar i mikrobiomave të kancerit të tiroides, me bollëkun e disa specieve të lidhura me përgjigjen ndaj trajtimit me jod radioaktiv.
Studimet e mikrobiomeve në çrregullimet e tiroides janë të ndërlikuara në mënyrë unike nga ndërveprimi midis mikrobiotës dhe hormoneve të tiroides dhe/ose barnave terapeutike, duke e bërë të vështirë identifikimin e taksoneve që lidhen me autoimunitetin ose kancerin.
