Emigrantët po i plotësojnë boshllëqet në Zvicër

by admin
Spread the love

A janë zviceranët humbësit e mëdhenj në emigracion? Jo, thonë ekonomistët. Shumica përfitojnë – pa e kuptuar

Këtë vit, Zvicra pritet të thyejë shifrën e nëntë milionë banorëve. Njëzet vjet më parë, në këtë vend jetonin dukshëm më pak njerëz: 7.3 milionë.

Përballë rritjes së shpejtë të popullsisë, shumë po shtrojnë – edhe një herë – pyetjen: a ia vlen imigrimi? Me fjalë të tjera: a përfitojnë vendasit nëse rreth 74 000 njerëz emigrojnë çdo vit?

Zvicra pritet të thyejë shifrën e nëntë milionë banorëve këtë vit. Njëzet vjet më parë, në këtë vend jetonin dukshëm më pak njerëz: 7.3 milionë.

Kësaj i shtohet presioni mbi qiratë. Ata që nuk kanë shtëpi janë përballur me rritjen e qirave. Ka edhe humbës në tregun e punës, sipas ekonomistit Siegenthaler. “Një studim në Tiçino gjeti disa prova se pagat janë nën presion për shkak të konkurrencës nga udhëtarët ndërkufitarë”.

Produkti i Brendshëm Bruto (BIP) për frymë shpesh përcillet si tregues. Në një krahasim ndërkombëtar, kjo nuk është rritur shumë. Konkluzioni atëherë është: imigrimi nuk ia vlen.
Siegenthaler nuk është dakord. GDP për frymë mat ndryshimin në prosperitet. Por: “Ai vetëm përshkruan në mënyrë të pasaktë shumë zhvillime që janë të rëndësishme për debatin e imigracionit.” PBB për frymë nuk matë rritjen e kohës së lirë që kemi fituar vitet e fundit: “Punojmë më pak, por prodhojmë të njëjtën sasi”.

Në fakt, numri i orëve të punës për banor është ulur ndjeshëm gjatë 30 viteve të fundit: zviceranët punojnë më shumë me kohë të pjesshme, kanë më shumë pushime – dhe numri i pensionistëve në popullsinë totale po rritet.

Pra, prosperiteti ynë është një nga shtytësit e emigracionit. “Për shkak se punojmë më pak, na duhen më shumë punonjës”, analizon Siegenthaler. “Të themi troç: më shumë punë me kohë të pjesshme çon në më shumë emigracion”.

BIP për frymë nuk pasqyron këtë rritje të prosperitetit. Përveç kësaj, kjo shifër kyçe ndikohet nga aspekte që janë të parëndësishme për debatin e imigracionit – “të tilla si ngjarjet sportive ndërkombëtare ose eksportet farmaceutike”.

Prandaj, Marius Brülhart (55), profesor i ekonomisë në Universitetin e Lozanës, e konsideron GDP-në për orë të punuar si një tregues më të arsyeshëm për matjen e prosperitetit. “Numri i përgjigjet pyetjes: Sa pasuri krijojmë në një orë punë?

Në fakt, numri i orëve të punës për banor është ulur ndjeshëm gjatë 30 viteve të fundit: zviceranët punojnë më shumë me kohë të pjesshme, kanë më shumë pushime – dhe numri i pensionistëve në popullsinë totale po rritet.

Që nga fillimi i mijëvjeçarit, GDP-ja për orë të punuar është rritur pothuajse gjithmonë – edhe në vitet e Koronës 2020 dhe 2021. “Kjo tregon rritje shumë të fuqishme të produktivitetit në vendin tonë,” thotë Brülhart.

Roli i imigracionit mbetet i hapur edhe në këtë rast, shkruan “Blick”, transmeton portali Shtegu. Sepse sido që ta shikoni, efekti i migrimit në prosperitet nuk mund të matet drejtpërdrejt.

Megjithatë, ka indikacione indirekte të një efekti pozitiv migrimi. Një studim i ETH vjen në përfundimin se imigrimi çon në të ardhura më të larta.

Profesori i ekonomisë Aymo Brunetti (59) shton: Pa emigrantët, mungesa e punëtorëve të kualifikuar do të kishte penguar zhvillimin e kompanive. Përveç kësaj, imigracioni vepron si një tampon ekonomik sepse stabilizon konsumin në kohë krize. Megjithatë, individi vështirë se ndjen efekte të tilla.

Ndoshta kështu: disa vendas marrin më shumë paga falë emigracionit; të tjerët janë nën presionin e konkurrencës. Dhe: disa përfitojnë shumë – duke përfshirë edhe vetë emigrantët.

You may also like